กดดันนะ ไม่รู้ว่าคิดอะไร เธอคล้ายจงใจจะปั่นหัวกัน
ไม่ยิ้ม ไม่พูด ไม่จา โทรไปก็บอกว่ายุ่งงาน
แค่นี้นะ อย่ากวนใจ
ยิ่งโทรซ้ำ ยิ่งหาว่าตามระราน
น้ำเสียงรำคาญไม่มีเยื่อใย
ยิ่งคิดก็ยิ่งต้องโทร ยิ่งโทรก็ยิ่งวุ่นวาย
เจอหน้ากันทีไร เป็นต้องเสียงดัง
หวั่นกลัว เธอเหมือนตีตัวออกห่าง
เมื่อจะชิงชัง ก็อย่าปิดบังได้ไหม
หากว่าหมดรัก ก็อยากให้พูดมา
เลิกเล่นเถอะเกมเฉยชา ฉันกำลังจะบ้าตาย
สะใจใช่ไหมอย่างนั้น
อยากให้ฉันต้องเครียดต้องอาย
สุดท้ายก็ถอดใจ จะได้เข้าทางเธอ
จะผลักไส ก็ทำให้มันชัดเจน
เธอยิ่งใจเย็นยิ่งเจ็บมากมาย
ทำเหมือนเลื่อนเลื่อนลอยลอย
ยิ่งบ่อยก็ยิ่งกลุ้มใจ พอกลั้นใจโทรไป
เธอก็เสียงดัง
หวั่นกลัว เธอเหมือนตีตัวออกห่าง
เมื่อจะชิงชัง ก็อย่าปิดบังได้ไหม
หากว่าหมดรัก ก็อยากให้พูดมา
เลิกเล่นเถอะเกมเฉยชา ฉันกำลังจะบ้าตาย
สะใจใช่ไหมอย่างนั้น
อยากให้ฉันต้องเครียดต้องอาย
สุดท้ายก็ถอดใจ จะได้เข้าทางเธอ
สะใจใช่ไหมอย่างนั้น
อยากให้ฉันค่อยค่อยน้อยใจ
ให้ฉันต้องขอไป
ถ้าหากว่าหมดรัก ก็อยากให้พูดมา
เลิกเล่นเถอะเกมเฉยชา ฉันกำลังจะบ้าตาย
สะใจใช่ไหมอย่างนั้น
อยากให้ฉันต้องเครียดต้องอาย
สุดท้ายก็ถอดใจ จะได้เข้าทางเธอ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น