เนื้อเพลงไทย กว่าจะรู้ - ปนัดดา เรืองวุฒิ

บางเวลาก็ถามตัวเองว่าเพราะอะไร
ที่ครั้งนั้นเราโกรธใส่กันมากมาย
ทำตัวไม่ลงรอย มองกันในแง่ร้าย
ทำสิ่งไหน มันกลายเป็นผิดพลั้งทุกอย่าง
มาเจอกันในวันนี้ เรากลายเป็นดีต่อกัน
คุยไม่กี่คำ รู้สึกจะเข้าใจง่ายดี
ทำไมเราในวันนั้นไม่เคยจะดีกันสักนาที
ทั้งๆ ที่จริง ก็รักกันจนหมดใจ
ก่อนนั้น ความรักมันคืออะไร
คิดว่าเพียงมีใจกับใจ มันก็แค่นั้น
กว่าจะรู้ ก็รอซะจนเนิ่นนาน
วันนี้เข้าใจก็สายเกินไปแล้วเธอ
ทำตัวไม่ลงรอย มองกันในแง่ร้าย
ทำสิ่งไหน มันกลายเป็นผิดพลั้งทุกอย่าง
มาเจอกันในวันนี้ เรากลายเป็นดีต่อกัน
คุยไม่กี่คำ รู้สึกจะเข้าใจง่ายดี
ทำไมเราในวันนั้นไม่เคยจะดีกันสักนาที
ทั้งๆ ที่จริง ก็รักกันจนหมดใจ
ก่อนนั้น ความรักมันคืออะไร
คิดว่าเพียงมีใจกับใจ มันก็แค่นั้น
กว่าจะรู้ ก็รอซะจนเนิ่นนาน
วันนี้เข้าใจก็สายเกินไปแล้วเธอ

เนื้อเพลงไทย แอบจันทร์ - ปนัดดา เรืองวุฒิ

ใต้ แสงจันทร์ ที่ตรงนั้น ช่างสวยจริง
มี สองคน นั่งอิงซบกัน โอบสองมือ
กอดกระชับอยู่อย่างนั้น
คง รำพันคำหวานจับใจ
แต่ใน ซอกมุม ที่ตรงนี้ ช่างมืดมน
มี แค่คน กำลังร้องไห้
แอบแสงจันทร์ ซ่อนเร้น ความเจ็บไว้
ไม่อยาก ให้ใครพบเจอ
อยาก เป็นคน ที่อยู่ตรงนั้น
ชมแสงจันทร์ กับเธอ
ก็คงได้แค่ฝัน ก็คงได้แค่เพ้อ
รักเธอ ข้างเดียวเรื่อยไป
บอก หัวใจ หลับตา ไว้ ไม่ต้องมอง
กลับยิ่งมอง ให้เจ็บหัวใจ
กว่า แสงจันทร์ คืนนี้ จะจางหาย
ใจ ฉันคงขาดรอน
อยาก เป็นคน ที่อยู่ตรงนั้น
ชมแสงจันทร์ กับเธอ
ก็คงได้แค่ฝัน ก็คงได้แค่เพ้อ
รักเธอ ข้างเดียวเรื่อยไป
บอก หัวใจ หลับตา ไว้ ไม่ต้องมอง
กลับยิ่งมอง ให้เจ็บหัวใจ
กว่า แสงจันทร์ คืนนี้ จะจางหาย
ใจ ฉันคงขาดรอน
ใจ ฉันคงขาดรอน ใจ ฉันคงขาดรอน

เนื้อเพลงไทย ดินสอ - ปนัดดา เรืองวุฒิ

อยากจะเผยหัวใจให้เธอฟัง
แต่ฉันก็ยังไม่เคย
ต่อให้รักเท่าไรก็ยังไม่กล้าเอ่ย
อึดอัดจังเลยไม่รู้ทำไง
เก็บเอาไว้ยิ่งนานก็ยิ่งหนัก
แบกแต่รักหนักเกินรับไหว
ได้แต่เขียนถึงเธอ ระบายความในใจ
ทุกอย่างที่เขียนลงไปคือใจฉัน
รักเธอแล้วหมดใจยิ่งเก็บไว้ยิ่งหนัก
เขียนซ้ำๆว่ารักมันหนักเหลือจะทาน
เป็นบันทึกจากใจที่ไม่มีใครได้อ่าน
สมุดหนาขึ้นทุกวัน ดินสอสั้นลงทุกที
ไม่อาจบอกรักที่มี ได้หมดดวงใจ
หยิบดินสอแท่งเดิมเขียนเติมต่อ
ไม่ได้ขออะไรมากมาย
ได้แต่หวังสักวันฉันคงได้เผยใจ
ให้เธอได้รู้ว่าใครอยู่ในนั้น
รักเธอแล้วหมดใจยิ่งเก็บไว้ยิ่งหนัก
เขียนซ้ำๆว่ารักมันหนักเหลือจะทาน
เป็นบันทึกจากใจที่ไม่มีใครได้อ่าน
สมุดหนาขึ้นทุกวัน ดินสอสั้นลงทุกที
ไม่อาจบอกรักที่มี ได้หมดดวงใจ
ดินสอก็ยังต้องเหลา
เรื่องราวของเราจะจบลงอย่างไร
จะจบลงแบบไหน ก็สุดแต่ใจเธอแล้วกัน
หยิบดินสอแท่งเดิมเขียนเติมต่อ
ไม่ได้ขออะไรมากมาย
ได้แต่หวังสักวันฉันคงได้เผยใจ
ให้เธอได้รู้ว่าใครอยู่ในนั้น
รักเธอแล้วหมดใจยิ่งเก็บไว้ยิ่งหนัก
เขียนซ้ำๆว่ารักมันหนักเหลือจะทาน
เป็นบันทึกจากใจที่ไม่มีใครได้อ่าน
สมุดหนาขึ้นทุกวัน ดินสอสั้นลงทุกที
ไม่อาจบอกรักที่มี ได้หมดดวงใจ

เนื้อเพลงไทย เดียวดายใต้แสงดาว - ปนัดดา เรืองวุฒิ

มีดวง ตะวัน มีดาว กับพระจันทร์
ที่อยู่กับฉัน ทุกวัน ที่เหงา ทุกคืนที่ฉันเดียวดาย
ลอยไปกับลม อารมณ์ก็คลี่คลาย
อยู่กับต้นไม้ ก็พอ จะหายใจได้
แม้ไม่มีเธอ มีเพียงแค่ใจ มันคอยจะเพ้อ เจ้อ
เฝ้าแต่คิด ถึงเธอ อยากพบ ได้เจอพูดจา
จากกันไปไกลสุดไกล หัวใจยังคอยห่วงหา
ไขว่คว้าก็มีเพียง แต่เงา
กี่วันกี่เดือนกี่ปี ก็มีเพียงเงียบเหงา
ไม่เคยได้ข่าวคราว ของเธอ
ตะวัน จะลบเลือน ดวงเดือน จะลับลา
ยังคืนกลับฟ้า ก็ยังห่วงหา ไม่เหมือนกับเธอ
ลอยไปกับลม อารมณ์ก็คลี่คลาย
อยู่กับต้นไม้ ก็พอ จะหายใจได้
แม้ไม่มีเธอ มีเพียงแค่ใจ มันคอยจะเพ้อ เจ้อ
เฝ้าแต่คิด ถึงเธอ อยากพบ ได้เจอพูดจา
จากกันไปไกลสุดไกล หัวใจยังคอยห่วงหา
ไขว่คว้าก็มีเพียง แต่เงา
กี่วันกี่เดือนกี่ปี ก็มีเพียงเงียบเหงา
ไม่เคยได้ข่าวคราว ของเธอ
ตะวัน จะลบเลือน ดวงเดือน จะลับลา
ยังคืนกลับฟ้า ก็ยังห่วงหา ไม่เหมือนกับเธอ

เนื้อเพลงไทย Short, But, Sweet - ปนัดดา เรืองวุฒิ

ไม่รู้เราเจอกัน ยังไง แต่ฉันดีใจที่เรา เจอกัน
และแม้เป็นช่วงเวลา ไม่นาน ก็หวานเสียจนจับใจ
ได้รู้ว่าช่อกุหลาบ ในมือเธอ ช่างหอมซึ้ง เกินกุหลาบใดๆ
ได้เห็นตะวันแอบยิ้มทักทาย เมื่อสองเราเคียงข้างกัน
และจากนาทีนี้ แม้เราห่างร้างไกล
แต่ข้างในหัวใจ จะขอมีเธออย่างนั้น
ทุกเรื่องราวจะยัง แสน หวาน
อีกนานแค่ไหน ไม่รู้เมื่อไรจะได้ เจอกัน (ได้เจอกัน)
ชีวิตจะแปรเปลี่ยนผันไปเช่นไร (เปลี่ยนไปเช่นไร)
แต่ทุกนาทีที่ผ่านพ้นไป ช่างหวานจนเกินจะลืม
และจากนาทีนี้ แม้เราห่างร้างไกล
แต่ข้างในหัวใจ จะขอมีเธออย่างนั้น
ทุกเรื่องราวจะยัง แสน หวาน
อีกนานแค่ไหน ไม่รู้เมื่อไรจะได้ เจอกัน (ได้เจอกัน)
ชีวิตจะแปรเปลี่ยนผันไปเช่นไร (เปลี่ยนไปเช่นไร)
แต่ทุกนาทีที่ผ่านพ้นไป ช่างหวานจนเกินจะลืม
หากแม้ว่ายังมีลม หายใจ จะคิดถึงเธอไม่ลืม

เนื้อเพลงไทย นาทีที่เธอหันมา - ปนัดดา เรืองวุฒิ

สิ่งที่คนเชื่อกัน สำหรับฉันมันดูง่ายไป
ที่คนคนหนึ่งจะรักใคร ตั้งแต่ในเวลาแรกเจอ
จนวันที่ฟ้าจงใจ ให้เดินมาพบเธอ
มันมีเสียงเรียกในใจ เพื่อให้มองตรงไปที่ตรงนั้น
จากนาทีที่เธอหันมา ตาต่อตาเรามองจ้องกัน
เหมือนได้พบสิ่งหนึ่ง ที่ฉันรอคอยมานาน
ต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร คือคำถามข้อใหม่ของฉัน
ฉันคงไม่อาจรู้ จากวันนี้ต้องคอยคำตอบ ของเธอ
บอกตัวเองเหมือนกัน เธอกับฉันเป็นเพียงเพื่อนใหม่
เพิ่งผ่านมาคุยมาทักทาย ได้สบตากันเพียงไม่นาน
พอเธอนั้นลับตาไป ทำไมต้องไหวหวั่น
แค่เพียงครั้งแรกเจอกัน ฉันก็ยังเป็นไปได้เพียงนี้
จากนาทีที่เธอหันมา ตาต่อตาเรามองจ้องกัน
เหมือนได้พบสิ่งหนึ่ง ที่ฉันรอคอยมานาน (ฮื้อฮือฮือ)
ต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร คือคำถามข้อใหม่ของฉัน
ฉันคงไม่อาจรู้ ว่าเธอคิดเหมือนกันหรือเปล่า
เธอทำให้โลกอบอุ่น และอ่อนหวาน (ฮื้อฮือฮือฮือ)
เธอทำให้ฉันว้าวุ่นหัวใจ ไม่เคยเตรียมใจว่าตัวฉัน
จะเปลี่ยนไปจนมากมาย
จากนาทีที่เธอหันมา ตาต่อตาเรามองจ้องกัน
เหมือนได้พบสิ่งหนึ่ง ที่ฉันรอมาแสนนาน ฮื้อ
ต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร คือคำถามข้อใหม่ของฉัน
ฉันคงไม่อาจรู้ จากวันนี้ต้องคอยคำตอบ ของเธอ