ถึงกลางวัน สุริยันแจ่มประจักษ์
ไม่เห็นหน้านงลักษณ์ มืดใจ
ถึงราตรี มีจันทร์อันอำไพ
ไม่เห็นโฉม ประโลมใจ พี่ยิ่งหมอง
อ้า ดวงสุรียศรี ของพี่เอย
ขอจงเผย หน้าต่าง นางอีกหน
ขอเชิญจันทร์แจ่มกระจ่าง กลางสกล
เยี่ยมให้พี่ ยล เยือกอุรา
ถึงราตรี มีจันทร์อันอำไพ
ไม่เห็นโฉม ประโลมใจ พี่ยิ่งหมอง
อ้าดวงสุรีย์ศรี ของพี่เอย
ขอจงเผย หน้าต่าง นางอีกหน
ขอเชิญจันทร์แจ่ม กระจ่าง
กลางสกล เยี่ยมให้พี่ ยล เยือกอุรา
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น